Onlarda Can Taşıyor

Saat sabaha karşı 3.30 4 civarındaydı,

Otobüsten inmiştim.

Ayvalığa halamın yazlığına gelmiştim.

Kuzenimi aradım geldiğimi söyledim,

‘’Bana 15 dakikaya orada olacağını terminalin önünde beklememi.’’ Söylemişti.

Valizimi alıp terminalin önüne doğru gittim,

Orada üstü başı yırtık birisinin oturmuş etrafını izlediğini fark ettim .

Belli ki yalnızdı,

Dışardan görünüşe göre herkezin iğrenip, korkarak baktığı Kardeşim’di.

Yanına doğru yürüdüm,

Allah’ın Selamını vererek,

Yanına oturdum.

Halini hatrını sordum.

İyi olduğunu söyledi,

Ama pek iyi gibi değildi,

Gözlerinden fark edebiliyordum.

Suskun bir şekilde çaresizce etrafı izliyordu,

Dokunsan ağlayacaktı sanki,

Herkezin korkup iğrenerek baktığı Kardeşim’in gözleri kızarmış.

Ağlamasına bir adım kalmış bir şekilde oturuyordu..

Belli ki bir şey olmuştu,

İsmini Sormuştum,

‘’Mustafa’’ olduğunu söyledi.

Başımı çevirip,

‘’Senin Bir Derdin mi var.? Diye sordum..

Başını bana çevirerek gülümsedi,

Gözünden bir damla yanaklarına doğru süzülmüştü.

Ve başladı anlatmaya;

‘’12 yaşında annemi ve babamı bir trafik kazasında kaybettikten sonra, bana sahip çıkacak hiçbir akrabam olmadığı için sokaklardayım.

8 yıldır evim sokaklardır.

Bu kentin her sokağını karış karış,

Nerde hangi pislik oluyor hepsini bilirim.

Siz sadece pislik olduğunu ve bunları benim bilidiğimi bilirler.

Hayat bu kimin başına ne zaman ne getireceği belli olmuyor. 

Sana bir şey söyliyeyimmi dostum.?

Biliyorum siz bizi sevmiyorsunuz,

Hatta bizi küçük görüyorsunuz, hor görüyorsunuz ama yemin ederim ben sizi seviyorum.

Çünkü anneme dair hatırladığım tek söz;

“Oğlum insanlar ne kadar kötü olurlarsa olsunlar onları yinede sev, bazen hayattan bıkacaksın, yalnız kalacaksın hatta ve hatta ölmeyi bile düşündüğün zamanlar olacak. İşte oğlum sevgi bu durumlarda sana yardım edecektir".

Eğer ayaktaysam hala bu söz sayesindedir.

Evimde, yani sokaklarda gezerken insanların beni görüp yolunu değiştirmesi çok üzücü.

Oysa benim onlara hiçbir zararım olmamıştır, olmayacaktırda..

Kabul ediyorum üstüm başım yırtık,

Yüzüm yaralar bereler içinde,

Ellerim yağlı ama bu insanların beni görünce yollarını değiştirmesi için bir neden değil bence,

Peki ya sence..?

(‘’Susup dinlemeye devam ettim, benimde gözlerimin kızardığını fark ettim..’’)

Biz sokak çocukları yazı çok severiz biliyor musun..?

Çünkü yazın yatacak yerimiz de oluyor,

Her yerde yatabiliyoruz,

Parkta, inşaatte, camide…

Aklına gelebilecek heryerde.

Kışın ise sizler sıcacık evinizde karnınız tok yatarken,

Bizim nerelerde yattığımızı söylesem korkudan düşüp bayılabilirsiniz.

Lütfen yanlış anlama,

Sizi kıskanmıyorum,

İmrenmiyorumda.

Bana kendini yakın hissettirdiğin için,

Sadece duygularımı ifade etmeye çalışıyorum.

Kışın benim evim camii de duran tabutlardır mesela,

Her saniyede ölümü soluyorum,

Bu yüzdendir ki ben ölüme alışkınım.

Korkmam ölümden..

Bugün sokakta yürüyordum,

Bir tane kadın beni gördü,

Korktu ve benim yürüdüğüm kaldırımdan, yandaki kaldırıma geçti,

Benden 100 metre arkamda duran sokak köpeğini gördü,

Hemen ona doğru koştu.

‘’Ah canım benim sen sokaklarda mı yaşıyosun.’’

Diyerek köpeği okşadı…

Sana bir şey söyleyeyimmi kardeşim.?

Köpek olasım geldi o an…’’

Beynimden vurulmuşa dönmüştüm,

Nasıl bir insanlık bu.?

Yani çok mu zor kardeşlerimizin yanına yaklaşıp halini hatrını sormak.?

Çok mu zor bir lokantada yemek yedirmek.?

Ki onların amacıda yemek değil,

Kardeşlerimizin tek açlığı sevgidir..

Sevgi görmek, küçücük bir gülümsemek, halini hatrını sormak onlara dünyaları vermemizdir.

Birde kalkıp insanlık dersi vermeye çalışıyorsunuz,

Yok giyimine bak öylemi giyinilir, yok hareketlerine bak çocukca demeniz yokmu..

Kardeşlerimizin bu hareketleri çocukluğunu sizin gibi yaşayamadığındandır..

Sizin yapmacık hareketlerinizden daha iyidir,

Neyse odur.

Millete kendini beğendirmek için yapmacığa baş vurmamasımı hataları?

Giyecek birşeyi olmadığı için,

Yırtık elbiselerle dolaşmasımı ayıp.?

Kendinize çok yakıştırıyorsunuz dime.?

Sokakta yaşayan köpeğe daha çok ilgi göstermeyi,

Diyorsunuz ki;

Sokak çocukları kötüdür, zararlıdır.

Sadece sokak çocukları kötü veya zararlı değildir..

İnsana nasıl yaklaşırsan,

Öyle tepkisini görürsün..

Ama sizin insanlığınız,

Sadece dıştan bakmaktı.

Pardon unutmuşum.

Şimdi dersiniz ki,

Oğuzhan bu sokak çocuklarını çok savunuyor,

Onların sizin kardeşiniz olmadığını nereden biliyorsunuz,

Yada bir yakınınız.?

Kardeşlerimize,

‘’Nasılsın?’’ Sorusunu çok görmeyin..